Cukrzyca u dzieci

Cukrzyca u dzieci bądź inaczej zwana cukrzycą typu 1 diagnozowana jest u 3 tysięcy dzieci co roku. Choć cukrzyca jest chorobą i brzmi jak wyrok można z nią żyć normalnie, lecz trzeba zmienić nie które przyzwyczajenia.

W rodzinie w której jest chore dziecko na tą właśnie chorobę czeka nauka wiedzy o tej chorobie oraz zmiana trybu życia na zdrowszy. Przyczyny cukrzycy wieku dziecięcego tak naprawę do tej pory nie są znane.

Niż w przypadku osób dorosłych gdzie np na cukrzycę wpływa otyłość czy nie zdrowy tryb życia. Dzieci najczęściej chorują na tzw. cukrzycę typu I, insulinozależną. To choroba autoimmunologiczna, która polega na błędzie układu odpornościowego dziecka.

Trzustka normalnie zawiera komórki beta, które produkują insulinę. Błąd układu immunologicznego polega na tym, że w pewnym momencie zaczyna je traktować jak wroga i niszczyć. Komórki beta giną i nie jest możliwa produkcja insuliny. Do typowych objawów należą: zwiększenie pragnienia, wielomocz, ubytek masy ciała.

Wzmożony apetyt nie jest charakterystycznym objawem i szybko przechodzi w unikanie jedzenia. Wielomocz często prowadzi do częstomoczu i moczenia nocnego, które jest niekiedy pierwszym objawem cukrzycy i motywem zgłoszenia się z dzieckiem do lekarza. Dziecko staje się rozdrażniane. osłabione, zmęczone, ma trudności z koncentracją.

W miarę narastania zaburzeń metabolicznych skóra staje się sucha, szorstka, zaczerwieniona na twarzy, występuje suchość błon śluzowych, pojawiają się zajady w kącikach ust i stany zapalne zewnętrznych narządów moczowo-płciowych.

Mogą przejściowo pojawiać się zaburzenia widzenia, kurcze łydek, wypadanie włosów i zwiększona łamliwość paznokci.

Zapadalność na cukrzycę u dzieci wykazuje wyraźną sezonowość. Szczyt zachorowań notuje się w miesiącach zimowych i wczesną wiosną, co zbiega się w czasie z narastaniem występowania zakażeń grypopodobnych. Jeśli na samą myśl o cukrzycy u dziecka wpadasz w panikę – weź głęboki oddech. Cukrzyca to nie wyrok.

Po zdiagnozowaniu cukrzycy przez około dwa tygodnie maluch będzie musiał pozostać w szpitalu. To konieczne, gdyż na początku trzeba go dokładnie zbadać, sprawdzić, ile insuliny będzie dodatkowo potrzebować. Rodzice uczą się, jak mierzyć mu poziom cukru we krwi, w jaki sposób podawać insulinę, jak odpowiednio planować posiłki.

To wszystko jest bardzo ważne. Zaniedbania mogą spowodować niedocukrzenie, utratę przytomności. Należy pamiętać że przestrzegając zalecenia lekarza dziecko może normalnie chodzić do szkoły a dorastając do pracy. Z cukrzycą trzeba nauczyć się żyć.